https://www.traditionrolex.com/1

Саргылаана Ноева (Карманова),
филология билимин хандьытаата, Гуманитарнай чинчийии уонна аҕыйах ахсааннаах хотугу омуктар проблемаларын үөрэтэр институт научнай үлэһитэ

(Л.М. Сабарайкина-Алтааны прозатын туһунан)

Саха билиҥҥи прозатыгар үлэлиир, айар-тутар дьон кэккэтигэр дьахтар-суруйааччылар ураты миэстэҕэ сылдьаллар. Кинилэр прозаҕа холонууларын уус-уран бэлиэтинэн дьиэ кэргэн иһинээҕи сыһыаны, дьахтар иэйиитин, уйулҕа таабырынын арыйыыны ааттыахха сөп. Аныгы дьалхааннаах, дохсун үйэҕэ киһи дууһатын кистэлэҥнэригэр болҕомто литература аан бастааҥҥы сүрүн соругун – киһи таабырынын таайыыны – өссө биирдэ бигэргэтэр, тоһоҕолуур. Онон дьахталлар уйаҕас, нарын куоластара, имигэс уобарастааһын, бытархайга болҕомто киһи уонна тулалыыр эйгэ уустук сыһыанын эридьиэстээһиҥҥэ уратытык, сонуннук көстөрө аныгы литература биир күүстээх өрүтэ буолар диэххэ сөп.

Аныгы кэмҥэ суруйар дьахтар-суруйааччылар ортолоругар университекка өр кэмҥэ үлэлээбит, омук тыла идэлээх Л.М. Сабарайкина-Алтааны ураты куолаһа киһи болҕомтотун тардар. Кини саха прозатыгар хото суруйар. «Көрбүтүм – күн олорор этэ…» (2010), «Хаарыан күн хааллаҕа» (2014), «Чээ Кээчэ барахсан» (2019) кинигэлэригэр дьахтар дьылҕата, түбүгэ, ис эйгэтэ, таптала, анала, мунчаарыыта, эрэлэ истиҥник ойууланар. 

Ол курдук прозаическай айымньыларга Кыыдаана Петровна («Күөх сирэм барахсан, суугунаа, суугунаа»), Чээ Кээчэ («Чээ Кээчэ барахсан»), Марина Даниловна («Көрбүтүм – күн олорор этэ»), Маарыйа Кырсаанабына («Эрэйдээх да дьахтар!») уобарастара киин миэстэлээх. 

Айымньы уус-уран тиһик быһыытынан биир нарыламмыт тиһик буоларыгар тиэмэ, проблематика, сюжет, ойуулааһын, уобарастар, темпоритм барыта сааһыланан, аттарыллан оҥоһуллар, ситэрсэр эрэ түбэлтэлэригэр айымньы силигэ ситэр. Онуоха суруйааччы маастарыстыбата ити уус-уран элемиэни барытын бэйэ-бэйэтин кытта дьүөрэлэһиннэри тутан суруйарыгар көстөн кэлэр.

Уус-уран ньымалара 

Ырытааччы тута Лина Михайловна Сабарайкина айымньылара ураты чуумпу эйгэлээхтэрин бэлиэтии көрөр. Бу уус-уран чуумпу эйгэ суруйааччы истиилин биир сүрүн бэлиэтэ буолар. Ол да иһин кини прозатыгар олох уустук хартыыната, мөккүөр, конфликт сиһилэммэт – прозаик  идиллическай эйгэни хоһуйарга дьулуһар. Маныаха ааптар араас уус-уран ньыманы аттаран табыгастаахтык туһанарын болҕойуохха. Бастатан туран, айымньыларга идиллическай эйгэ хартыынатын оҥороругар Алтааны үгүс киһи ахта саныыр сэбиэскэй кэм уонна оҕо саас күннэрин ойуулааһыҥҥа болҕомто уурар. Салгыы маннык функцияны ааптар «үөрэх», «сайдыы», «үөрүү», «эдэр саас» өйдөбүлүн кытта ыкса ситимниир устудьуон кэм хронотоба толорор. «Уу нуурал кэм» өйдөбүлэ маны тэҥэ прозаик айымньыларыгар омук сиригэр, дачаҕа сынньалаҥ, биэнсийэҕэ тахсыы, бэл, кырдьаҕастар дьиэлэригэр олох уобарастарынан итэҕэтиилээхтик бэриллэр. 

Иккиһинэн, идиллическай эйгэҕэ саха дьахтара киин миэстэлээх. Кини бүтүн дьиэ кэргэни салайан олорор, тапталлаах ийэ, эбэ, сөбүлүүр идэтинэн дьарыктанар мааны далбар хотун. Кини уу нуһараҥ, чуумпу, дьоллоох олоҕо идиллия тиһигэр сүрүннүүр суолталаах. Дьахтар олоҕу биэрээччи, уйгуну-быйаҥы олохтооччу, төрөтөр-ууһатар анала былыргы саха өйдөбүлүттэн силис тардан, аныгы прозаик айымньытыгар киин суолталаммыта сөптөөх буоллаҕа. 

Үсүһүнэн, Лина Сабарайкина-Алтааны туттар тыла-өһө, олох-дьаһах, дьон туһунан ааптарскай анаарыылара дьоһуннар, дириҥнэр, лоп-бааччылар уонна дьахтардыы киэҥнэр-холкулар, мындырдар. Уустуктартан иҥнэн-толлон турбат, олоххо үтүөтүн эрэ көрөр, дьоҥҥо сырдыгы эрэ бэлиэтиир бу дьоруойдары үрдүк култууралаах, “интеллектуал” дьон диэн быһаарыахпын баҕарабын. 

Олох-дьаһах усулуобуйатын, айылҕа уратытын хоһуйууну тэҥэ айымньыларга саха дьахтарын сэмэйэ, уйана, аһыныгаһа, наадалаах түгэҥҥэ кытаанах майгыта ойууланар. Бу саха ураты майгытын көрдөрөр ментальнай бэлиэлэр Алтааны сэһэннэригэр-кэпсээннэригэр оҕоҕо, кэргэҥҥэ, доҕорго сымнаҕас-сылаас сыһыаҥҥа, урукку олох туһунан чуумпу анаарыыларга, дьылҕа, анал, оҥоһуу туһунан дириҥ санааларга көстөр. Дьиҥ сахалыы майгы «хас биирдии киһи туспа ирээттээх, кэмнээх-кэрдиистээх” (“Чээ Кээчэ барахсан” сэһэн) диэн олоҕу хайдах баарынан ылыныыга эмиэ бэлиэтэнэр. 

Суруйааччы айымньыларыгар уһулуччу күүстээх конфликт көстүбэт, сюжет да балысханнаахтык сайдыбат. Ол эрэн наскылдьыйа, дыгыйа хаамар, унаарыччы көрөр, наҕыллык саҥарар ураты өйдөөх, үрдүк култууралаах дьахталлар эйгэлэрэ киһини сонурҕатар, сэҥээрдэр, абылыыр күүстээх. Кини персонажтара үксүлэрэ “барахсан”, “чээ” диэн быһаарыыларга бэккэ сөп түбэһэр дьон. Кыыдаана Петровна, Чээ Кээчэ, дьүөгэлии Мариналаах Саргы, о.д.а. – олохторун аналын толорбут, дьахтар буолан оҕо төрөтөр, ыал буолар дьолу билбит, үөрэҕи-үлэни баһылаабыт дьахталлар. Онон бу айымньылар дьоруойдарын толору киэҥ эйгэлээх, дьоллоох персонажтар диэхпитин сөп. 

Кэм-кэрдии хайдах көстөрүй? 

Киһи уруккуну-хойуккуну эргитэ санааһына (рефлексия) айымньыларга ураты бэлиэ, кэпсээн-сэһэн хронотобун уустугурдар киллэһик буолан, уус-уран эйгэни кэҥэтэр суолталаах. Ол курдук Алтааны прозатыгар үгүстүк урукку кэми ахтан-санаан, кимиэхэ эрэ сэһэргээһин, толкуйдааһын ньымата туттуллар. Ааптар маныаха хас биирдии дьоруойун ис дууһатын толору арыйар сэһэргээһинэ, уобарастааһына дьиҥ сахалыы сэмэйдик, аргыый аҕай устар уу нуурал бириэмэҕэ олоҕурар. Кэм-кэрдии Лина Сабарайкина прозатыгар уратытык устара ааспыт сэбиэскэй кэми сылаастык ахтыыга, оҕо-эдэр саас, доҕор-дьүөгэ, бастакы таптал туһунан аа-дьуо наллаан толкуйга, санааҕа да бэлиэтэнэр.

Аргыый аҕай устар темпориитим саха киһитин сэмэй майгытын арыйарга дириҥ суолталаах. Тулалыыр эйгэни кытта ураты чараас нус-хас сыһыан эмиэ ити бытаан, аргыый аҕай устар чуумпу кэм бэлиэлээх. 

Ол эрэн прозаик икки араас эйгэни сырдатарыгар, эдэр саас сылларын уонна билиҥҥи кэми икки ураты көрүҥнээн ойуулууругар эйгэлэри чопчу араарар (“Эмискэ санаатын үрэйэн, олбуор таһыгар быыстала суох массыына сигналлаабытыгар…”, “күнү-дьылы былдьасыһа үлэни бүтэрэн кэбиһиэххэ баара, ол эрэн үлэтин этимэ биллэрдик бытааран, Саргы мөссүөнэ киниттэн арахпата”, “Кэтириис тыын ылардыы эмиэ тохтуу түһэр”, “өрө тыынаат, эмиэ кимиэхэ эрэ туһаайан, сэһэргэһэрдии саныы олордо Маарыйа Кырсаанабына” уо.д.а.). Маныаха ааптар дьоруой ис туругар ураты болҕомтону уурарын көрөбүт. Ол аата уруккуну ахтыы ньымата персонаһы уобарастаан көрдөрүүгэ араас хос көмө дэгэттэнэр – мунчаарыы, кэмсинии, сордонуу, айманыы буолбакка, төттөрүтүн уоскуйуу, ылыныы, бырастыы гыныы суолталанар.

Суруйааччы прозатыгар кырдьыы матыыба үгүстүк ахтыллар. Ол эрэн Лина Сабарайкина уус-уран истиилигэр кырдьыы алдьаныы, эстии, умнуллуу өйдөбүлүн кытта хайдах да ситимнэспэт. Айымньыларга кырдьыы матыыба олох үөрүүтүн, мындыр буолууну кытта ситимнэнэн, салгыы уоскулаҥ, дьол матыыба иһиллэр. Кырдьаҕастар дьиэлэригэр олохсуйбута хас да сыл буолбут Чээ Кээчэ чугас дьоно өлөн, тулаайах хаалбыт да буоллаҕына, сэһэн финалыгар кини соҕотохсуйбатаҕын “Ээ, манна олорор эбиккин дуу? Эйиэхэ эмиэ кэллилэр ээ” диэн сиэстэрэ кыыс тылыттан сэрэйэбит. Алтааны дьахталлара ыраас санаалаах, сэмэй, сырдык дьон. Онон кинилэр чугас дьонноро, истиҥ доҕотторо, дьүөгэлэрэ баалларын тухары соҕотухсуйуу иэдээнин, таҥнарыыны билбэтэх дьоллоохтор. 

Ураты чуумпу эйгэлээх кэпсээннэргэ айылҕа көстүүтэ эмиэ сырдык эйгэ буолар. Ол курдук Лина Сабарайкина дьоруойдара тыа сирин айылҕатыттан, Сэргэлээх дачатыттан ыраах үөрэххэ, улахан куораттарга да сылдьар буоллахтарына, искибиэргэ, аллеяҕа хаамар, күүлэйдиир, саадка сынньанар поэтичнай, романтичнай чараас айылгылаахтар. Ыраах куоракка сылдьар саха дьахтара төрөөбүт Сахатын сирин кытта ситимэ быстыбат – айылҕа кэрэ көстүүтэ, оннооҕор омук сиригэр үүнэн турар дууп мас киниэхэ олоҥхо Аал луук маһын санатан долгутар (“Эрэйдээх да дьахтар!” сэһэн).

Ити курдук суруйааччы прозата дьиҥ сырдык эйгэлээх, бигэ туруктаах дьоруойдарынан толору. Талааннаах прозаик, сырдык эйгэлээх, дьоллоох дьоруойдардаах айымньылары айар Лина Сабарайкина-Алтааны кэпсээннэрэ, сэһэннэрэ саха билиҥҥи литературатыгар ураты миэстэни ылаллар.  Суруйааччы айымньылара омук уратытын, киһи кэрэтин, киһи аналын туһунан дириҥ толкуйга аҕалар, үөрэтэр-иитэр, умсугутар дьикти күүстээхтэр.

Хаартысканы https://www.s-vfu.ru/ аан ситимтэн туһанныбыт.